Քեզ գամել են երե´ք սահմանների մեխով,
Փշալար են դրել թևերիդ ու ուսիդ.
Եվ քրդական կեղտով քեզ շնձահեղձ արել,
Տրորե~լ են փորձում սրբությունը գլխիդ...
Բայց առյուծի թաթին ինչքան թակարդ լարես,
Առյուծի բաշն այնքան կմռնչա հեռվից.
Եվ տիտանի լյարդը թեկուզ կտցահարես,-
Նա իր դիրքին կգա հոսող արյուններից...
Թակարդի մեջ անգամ- առյուծն առյուծ է վեհ,
Եվ խորհուրդը գամված- խորհուրդ էլ կմնա.
Քարտեզների´ն, սրտի´ն սահմաններ կան երեք,
Անսահման է Ոգին… Արարա´տը վկա...
25.07.11
Ատոմ Հակոբյան
Մեծ Մասրիկի միջնակագ դպրոցի տնօրեն
1 comments:
Շատ լավն էր
Отправить комментарий